reptielenbrein en regie

Een reptielenbrein schijnen we ergens allemaal nog te hebben. Mijn yogadocent heeft het daar ook weleens over. Ik zelf spreek vaak over een 'fysiek geheugen'. Maar wat is dat dan? Ik sprak Alex en Mieke van Kwarts na afloop van het concert, en het blijkt dat mijn regie hun reptielengeheugen aanspreekt. "Wow" dacht ik....

 
reptielenbrein"Sinds we met regie werken vertrouw ik meer op de groep", zei hij. "Ik onthoud de dingen anders. Het spreekt mijn reptielenbrein aan ofzo." Dat vond ik erg mooi, zo had ik er nog niet over gedacht.
 
Ik zeg weleens  tegen zangers dat als je oefent met zang én regie, dat je geheugen dit op een associatieve manier aan elkaar verbindt. Zo zal, als je gaat zingen,  het bewegen op den duur 'vanzelf' meegaan. Dat dit effect ook kan ontstaan omdat je met een groep bent en elkaar vertrouwt, is ook een bruikbaar gegeven voor een regisseur! Het kan een koor over de drempel helpen om zich over te geven aan regie.
 
Alex zei: "soms weet ik als we gaan lopen naar de volgende plek pas weer wat er dán voor opstelling komt. Dat herinner ik me dan, in een beeld of woord". Mieke was het met Alex eens. Ze had eerst slapeloze nachten van het uit het hoofd moeten leren van de zang en het bewegen, maar merkte nu dat het hielp omdat ze het met elkaar deden. Mooi toch, wat samen zingen allemaal teweeg kan brengen! (afbeelding van 1001tips